Ontdek wat de ramp van 1953 zegt over morgen, gisteren en vandaag

De Watersnoodramp van 1953 is de grootste Nederlandse natuurramp van de 20ste eeuw. De impact daarvan is ook nu nog groot; op mensen, die de Ramp overleefden, maar ook op de keuzes rondom waterveiligheid en klimaat. Daarover gaat het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk. Interessant voor iedereen die de Ramp meemaakte of daar meer over wilt weten. En voor iedereen die interesse heeft in de gevolgen van klimaatverandering en zeespiegelstijging, nu en in de toekomst.

Het Watersnoodmuseum is een museum waar je eigenlijk niet omheen kunt als je Zeeland bezoekt. Hier hoor je verhalen van toen én nu. Van mensen die de Watersnoodramp meemaakten en van mensen die in latere jaren middenin een natuurramp zaten. Bijzonder is dat het Watersnoodmuseum deze geschiedenissen vertelt op een manier die voor iedereen toegankelijk is. Zo kunnen kinderen, die nog niet kunnen lezen, een fotospeurtocht volgen en bezoeken kinderen van 6 tot 12 jaar het museum aan de hand van de schoolschriften van Mina en Koos. Wie dat zijn? Twee vrijwilligers van het museum, die de Ramp zelf meemaakten. Aan de hand van hun ervaringen volgen de kinderen een interessante route door het museum. Informatief, educatief en op zo’n manier gebracht dat het niet tot enge dromen of slapeloze nachten leidt.

Toen en nu
Het Watersnoodmuseum is gehuisvest in vier caissons, die gebruikt zijn voor de sluiting van het laatste stroomgat. In de eerste caisson leer je alles over de achtergrond van de Watersnoodramp. Historische journaalbeelden, audiovisuele presentaties, persoonlijke verhalen en authentieke gebruiksvoorwerpen maken de kracht van het water tijdens de rampnacht voelbaar. Wie door loopt naar de tweede caisson hoort de verhalen over emoties en daadkracht. Bijzonder indrukwekkend is de installatie, waarbij de herinneringen aan de overledenen levend worden gehouden. In derde caisson gaat alle aandacht uit naar dijkherstel, wederopbouw en de technologische vooruitgang op het gebied van watermanagement. In de vierde caisson tot slot wordt de lijn doorgetrokken naar het heden en de toekomst. Water- en milieubewustzijn, daar draait het om in deze laatste caisson. Het museum maakt duidelijk dat deze ramp weliswaar 70 jaar geleden plaatsvond, maar dat zich ook nu nog natuurrampen voltrekken als gevolg van klimaatverandering. Indrukwekkend is bijvoorbeeld het verhaal van de vrouw die in 2004 met haar gezin in Sri Lanka getroffen werd door een Tsunami.

Wisselende tentoonstellingen
Het herdenkingsjaar 2023, 70 jaar na de Ramp, is aanleiding voor de tentoonstelling ‘Ik ben van 1953’. Zeventig unieke objecten, van bijzondere kunstwerken tot alledaagse, persoonlijke bezittingen vertellen de verhalen van ooggetuigen en nabestaanden. Geen kunstschatten maar, door de verhalen die erbij horen, wél objecten met een grote emotionele waarde. Bijvoorbeeld de oude naaimachine die als enige uit een inboedel kon worden gered, de oude typemachine waarop een journalist zijn verhalen over de Ramp tikte of het huwelijk dat voltrokken werd tussen een hulpverlener en een bewoonster uit het rampgebied. Een andere tentoonstelling, naar aanleiding van de Open Call: Nooit meer een ramp als in ’53, legt de link tussen toen en nu. Zes kunstenaars laten hun visie zien op klimaatverandering en zeespiegelstijging.

Start of eindig bij de Vijfde Caisson
Het Watersnoodmuseum is niet alleen een plek van herinnering, maar ook een oproep tot wijsheid en alertheid. Een bezoek aan het museum neemt al snel twee uur in beslag. In het museum zelf vind je een koffiehoek, maar leuker is het om het museumbezoek af te sluiten bij Museumbrasserie en kenniscentrum Vijfde Caisson. Daar kun je terecht voor een heerlijke lunch of diner. De brasserie heeft een zonnig terras met uitzicht op het prachtige Krekengebied van Ouwerkerk.

Meer weten over het Watersnoodmuseum?
Kijk dan snel op www.watersnoodmuseum.nl